Hayat Dersi Şiiri - Faruk Şahin 2

Tarihin en önemli olayı; senin doğum günündü..
Yaşadığın yer, iklim, coğrafyada ilk konumdu.

Ve sonumdu Matematik, kalbim kaç kere çarpıp durdu?
İkimizin gözyaşı, bir gönlü, ne vakitte doldurdu?

Mürekkep yalamadım, tebeşir tozu yuttum
Silerken ateşlendim, ne yazmıştı unuttum..

Ah o kara tahta, bahtım gibi hep koyu
Şu kırılan tebeşir aleyhe verir oyu

Bendeki kalpse eğer, bilim ve fen çaresiz..
Hayat dersinde yokum, devamsızlık firesiz

Sen; Biyolojik sevgilim, manevi aşkım..
Kimyamı neden bozdun? Felsefem ondan şaşkın.

Bazen göze batınca sözlüye kaldırıldım
Işık gözümü aldı, bak yine kandırıldım

Edebiyat dersine dalınca akşam olmuş
..seviyorum'la biten cümle.. Özneleri kaybolmuş

Sonraki günler yine okul yolu gözledim
Uzakta bir siluet, sevdiğimi özledim.

Ya o, on numara bakışın, fizik ötesi ışın
Ben, oturduğum yer gibi arka sıradan,
et ve kemikten karışım.

Kütle çekimi neydi, sana ne kadar yakındım?
Din kültürü dersinde gözlerimi sakındım.

Aklım sevdiğim kızda, kulağım zilde idi
Öğretmen not verirken "Biraz daha ezil"dedi.

Vakit yoktu sevmekten, derslerimi yapmaya
Alın Yazı(lı)m muallak, sözlümden geçemem ya