Hayat Dersi Şiiri - Sevgi Umut

Hayat Dersi

Geçen yıl, yapayalnız deniz kenarında oturmuş el işi yapıyordu.
Biz de, bende misafir olan kankamla dolaşmaya çıkmış ve kendisine;

-kolay gelsin teyzem, ne güzel olmuş, bu yaşta durmadan üretiyorsun maşallah.

-ne yapayım yavrum, başka türlü zaman geçmek bilmiyor, bunlarla oyalıyorum işte kendimi...

-haklısın teyzecim,bu yaşına kadar neler yaşadın kim bilir, bir işle oyalanmak çok iyi gelir, kendini dinlemez ve daha sağlıklı kalırsın...

-ahhh yavrum,yaşamaz olur muyum hiç, evim hemen şuracıkta, evde yalnız başıma oturmaktansa burada oturup hem gelen gidene bakıp iki laf etmek de iyi geliyor.

-amca yok mu?

-amcanı kaybedeli otuz sene oldu.

-peki evlat var mi?

-bir kızım ve bir de oğlum var, ikisi de evli.

-torumların da var mi?

-var çok şükür.

-gelip gidiyorlar mi yanına?

-çok sık olmasa da geliyorlar. herkesin kendine göre işi gücü, okulu var. O yüzden ben de sık gidip rahatsız etmek istemiyorum.
arada gelen doğan gibi, hergün gelen soğan gibi derler...
Daha elim ayağım da tutuyor çok şükür, ileride bakıma muhtaç olursam eğer, o zaman bakarlar zaten. şimdiden bıktırmanın alemi yok...

-peki kaç yaşındasın teyzecim? kahkaha atarak;

-şimdi olmadı ışte, kadının yaşı, erkeğin de maaşı sorulmaz derler, bilmez misiniz, ben daha onbeş yaşındayım.

-Harikasın teyzecim. yaş bir rakamdan ibaret zaten, önemli olan senin kendini hissettigin yaş...
sen, ne kadar hoşgörülü ve aydınsın, beklenti içine girip mutsuz da olmuyorsun, çok da güler yüzlü ve tatlı bir insansın...bunu nasıl başarıyorsun bize de öğretir misin?

-hayat öyle bir öğretiyor ki, istemesen de hayat universitesini bitiriyorsun zamanla...insanlar asık suratllıarı sevmiyor ve birlikte olmak istemiyorlar...herkesin kendi derdi başından aşkın zaten, hiç derdi olmayan insan yok ki şu alemde...ömür dediğin öyle de geçiyor, böyle de, üzülerek ya da üzerek geçirsek ne geçecek elimize?

-senden öğreneceğimiz çok şey var bizim teyze, iyi ki sana rastladık...

-sizler de çok iyisiniz, sağolun yalnızlığımı paylaşarak bana iyi geldiniz, hepimizin birbirimizden öğreneceğimiz çok şey var, ben, herzaman buralardayım, istediğiniz zaman gelin yine konuşalım.

-sahi, ismini sormayı unuttuk. Kimliğini çıkarıp göstererek;

-bakın burda Sebahat yazıyor fakat, bazıları da Nebahat teyze derler bana, hiç önemli değil, ha Sebahat olmuş, ha da Nebahat.
Kimliğinde doğum tarihi 1943 dü.

-yaşını söylemedin fakat, kimliğinden öğrendik, ne olacak şimdi? yine bir kahkaha atıyor;

-ögrenseniz ne olacak yavrum, benimki şakaydı zaten, sizleri de güldürmek istemiştim...

-hadi bir de resmini çekeyim de günün hatırası olsun ve bu anı ölümsüzleştirelim, bir de nete koyar ve paylaşırsak eğer, bakarsın meşhur olursun...
Hepbirlikte kahkalar atarak birbirbirimizi tanımış olmanın memnuniyetiyle ve tekrar görüşmek dileğiyle vedalaşıyoruz...

Birkaç gün önce gecenin ilerleyen saatlerinde, limanda otururken önümüzden geçiyordu. Seslenince hemen tanıdı ve masamıza davet ettik. Hayat tecrübesi, neşesi ve kahkalarıyla etrafa huzur saçıyordu sanki...

Senin gibi, gölgesinde nicelerini misafir eden, neşelendirerek hayat dersi veren çinarlarımızın sağlıklı, mutlu ve uzun yaşamaları dileğiyle ellerinden öpüyorum Sebahat, Nebahat Teyzeciğim...

-