Hayat Dersi Şiiri - Mustafa Yılmaz 11

Yorgun bir günün gecesinde
Hesaplaşırken bedenimle
Sordu dizlerim
Neden çok ağırsın diye
Bana değil yüreğe sor dedim yüreğe
O değil mi hep hurdacı misali alan
Pahada ucuz yükte ağır sebepleri toplayan
Söze karıştı yürek birden
Neden hep ben
Beyin değil mi emirleri veren
Her geleni candan bilip kabul eden
Tam da hak verirken ben
Atıldı yukarılardan beyin
Boş boş konuşmayın ulan
Ben mi dedim size
Sahte yüzlere astar biçin
Yalan sözlere mecra acın
Gölgesinden medet umana
Başından ışık saçın
Kaldım arada
Boğulasım geldi derede
Doğdu çoktan hayat dersi de
Neyse
Tüm sesler bende oysa
Hangi parçama kulak versem
Hep haklı sonuçta
Bir ben kaldım kapıda
Bir ben
Hepsini avuttum da
Bir ben kaldım avutulmamış gecenin kıyısında...