Hayat Denen Şu Rüya Şiiri - Merve Demircan

Ey ukba’yı unutup, şu hayata tutunan;
Yaşam uzun bir uyku, her yaşanan bir rüya!
Ey ahret’i bilmeden, dünya ile yetinen;
Hiç güvenme düşüne, hayra çıkmaz her rüya!

Hiç yapışma ona sen, direk ya da endirekt
Hülya kurma üstüne, zira çürük temeli!
Olmaz şu han gemine, asla emin mendirek
Tehir eyle uhra’ya, arza sığmaz emeli!

Uyarınca musibet; sen misin o dik duran?
Hakka karşı diklenmek; tezyit eder belayı!
Değil bence sebepler, seni böyle savuran;
Gözlüğünü değişip, sonra yor sen olayı!

Tesadüfe hamletme, şu misilsiz nizamı!
Böyle girift bir düzen, hiç Nazımsız olur mu?
Tarif eder her fiil, bir fail-i azamı;
Şunu gören zi-akıl; ona lakayt kalır mı?

Görevidir her kulun, onu bilip tanımak;
Onu doğru tanıyan; saray kılar zindanı!
Şüphen varsa şu sözden, bir nebzecik tanı bak;
Eminim ki o zaman; terk edersin sen zan’ı!

Gafla onu unutan; zindan eder sarayı;
Her lahzada bin elem, hücum eder kalbine!
Sarar ruhun başına, bin bir türlü sara’yı;
Kurtulamaz şu halden, dönmez ise kalp dine!

Merve Demircan
20.07.2011-Torbalı