şehrin sokakları kararmış.
biri duvar dibine çökmüş zil zurna sarhoş.
birinin elinde bir bağlama derdini haykırıyor
bir evde ninni sesi bir kadın bebeğini uyutuyor.
bir evde çığlığın bini bin para
gençce bir kız baba yeter artık vurma diyor.
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
hayat işte....
bir özürlü eksiğine ağlıyor.
birileri korkusundan
birileri mutluluğundan
birileri huysuzluğundan
kimileri hırsından
kimileri saflığından
kimi pişmanlığından
AĞLIYOR....
ddoğarken aaaaaaaaağlayarak geldii insan oğlu ağlayarak yaşaması zor gidereken
Her hayat kendi sınavını veriyor aslında ..Yaşadığımız her şeyin bir nedeni var her yaşanmışlık bir öğreti pişiyor yüreğimiz ,bin nasihat alsak fayda etmiyor .. doğru ve yalnış kavgalı her daim.. gözyaşı ve mutluluk birbirine nisbet yapıyor
hayat devam ediyor ..Ayrılıklara inat ..yollar kavuşmalara açılıyor..
Kutlarım Melahat hanım izlenimlerin düşümüydü güzel şiiriniz..Nicelerine
Sevgimle
'Ağlayanlar' penceresinden baktığımız zaman gördüğümüz manzara ve figürler ne yazık ki bunlar... Ama tabi bir de 'gülenler' penceresi var hayatın... O pencereden içeri bakmaya kalktığınız zaman da bu ağlayanları kimlerin ağlattığını görüyorsunuz...
Güzel ve anlamlı bir çalışmaydı...
Kaleminize sağlık...
Efendim hayat bu işte- bütün yaşamlarla birlikte ortayay karışık kocman bir sofra- herkes bir kıyısında kendine bir yer bulup durur- önemli olan o sofraya hangi tadı hangi lezeti vediğimiz- duruşta ki yerimiz- şekl şemalimiz- aynamız olmuş- kutlarım...
şiiriniz hayatın gerçeklerini açıkça ortaya koymuş,tekrar okumaya değer gördüm kutlarım melehat hanım,++10
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta