Hayat değirmeni Şiiri - Kemal Tekir

Hayata gelmek için biz,
Ödemedik hiç bir bedel.
Mirasyediler gibiyiz,
Günümüzü gün ederiz.

Başlıyoruz hırsla güne,
Hiç ölmeyecekmiş gibi.
Geçiyor aylar ve yıllar,
Yaşlanıyor tüm canlılar.

Sınırsızlık özlemiyle,
Yanıp tutuşur insanlar
Nefreti ve sevgileri,
İç içe yaşar insanlar.

Fırsatlar ve felaketler,
Birlikte yaşanıyorlar.
Bazen art arda gelirler,
Üzüntüler ve sevinçler.

Dünyadaki tüm nimetler,
İştahımızı törpüler.
Bolluk içinde kıtlıklar,
Yaşıyoruz biz insanlar.

Tatminsiziz, aç gözlüyüz.
Sahip olmak istiyoruz,
Kiracı olduğumuzu,
Nedense unutuyoruz.

Hayat bir değirmen gibi,
Öğütüyor hepimizi.
Boşanıyor ara sıra,
Hayatların zembereği.

Nehir denize dökülür,
Yollar menzile götürür.
Canlılar ölümü tadar,
Geriye kalır anılar.