Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
İşte bu...Songülüm...Yere düştüğünde bile yerden bir avuç toprakla kalkmayı bilen dost yüreğim... olumsuzluklardan olumlular yaratabilen, acıları sevinçlere tümleyebilen, hüzünleri umutlara devşirebilen dost yüreğim... hayat değirmeni içerisinde öğütülürken un ufak olsa bile kendi zerrelerinden daha güçlü bir O yaratabilen bir yürek...Anka kuşlu bir yürek...her koşulda büyüyen, çoğalan bir yürek...Büyüyüşün daim olsun canım, dağılışları toplayışın daim olsun...
ACILAR HER ZAMAN ACI ÇEKEN İNSANLARI YÜCELTİR VE DE BÜYÜTÜR...SEVGİLERİMLE CANIM KARDEŞİM...
Orhan ÇAPAN
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta