Kim yok, beni derde tasaya salan
Bakma sen neşeme, herşeyim yalan
Bir garip kemalden nedir ki kalan?
Acıyla gözyaşı döktüğümde gel.
Buyur düzenlenen o son ayine
Hayatla didişmek senin neyine
Kapılar kilitli olsada yine
Paslı sangaları söktüğümde gel.
Gerçeğin hayali kovduğu anda
Boğulduğum vakit gözyaşlarında
sahipsiz ve yalnız, dağ başlarında
Dizlerim bükülüp çöktüğümde gel.
Başıma belalar getirsende gel
Ömrümü boş yere yitirsende gel
Söylenecek sözü bitirsende gel
Hayat defderimi büktüğümde gel.
Kayıt Tarihi : 11.5.2006 15:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!