Hayat dedikleri, daldan kopan bir yaprak misali,
Rüzgârın sürüklediği, feleğin itelediği yermiş,
İstek ve arzuların peşinde koşulduğu,
Hüsranların, acıların eline tutuşturulduğu yermiş.
Kardeşliğin Anadan Babadan bir olunduğu,
Çıkar girince araya birliğin beraberliğin bozulduğu,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
TEBRİKLER...yüreğinize sağlık sn Mehmet Fikri ALPASLAN bey
En derin hürmetlerimle...başarılar dilerim,
Her şey gönlünüzce olsun..esen kalınız her daim.
Hayat bizlere HAYY-I KAYYUM olan Rabbimizin bi emanetidir ki şu imtihan meydanı olan dünya hanında bizleri deneyip sınarken verdiği zaman diliminin adıdır. Kim o emaneti kübraya ihanet etmeyip onu veren Rabbinin istekleri doğrultusunda yaşayarak riayet ederse iki cihanın saadetine nail olur. Kim de onu çarçur ederse iki cihanın bedbahtlığına namzet olur vesselam.
Hayırlı sınavlar Mehmet bey.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta