Hayat Dediğin Nedirki Şiiri - Salih Altı ...

İnsan iki kere çocuk olur
Bir doğduğunda, bir de yaşlandığında
Çocuksun ekmek elden su gölden
Aklın yetmez konuşursun her telden

Gençlikte çok çalışır ev geçindirirsin
Çocuklarına iyi bakar sevindirirsin
Sen harçlıksız durursun onlara verirsin
Belki ihtiyarlıkta bana bakarlar mı diye

Evin vardı sesin içinde çınlardı
Babam gelecek mi diye pencereden bakardı
Getirdiğin nimetlere kaşığı sallarlardı
Ben çocuklarıma iyi baktım onlar bana bakarlar mı diye.

Ömür dediğin dünyaya yeni dikilen fidan
Gençlikte olmaz mı yapraklar arasında meyven
İhtiyarlıkta belini doğrultup tutamazsın dalından
Yaşın yetmiş, seksene iş göremezsin kovarlar seni yanlarından

Belin bükük dizler tutmaz tutuna tutuna yürürsün
İyi söz duysan kötü diye üzülürsün
Vücudun ısınmaz yaz ayında üşürsün
Gitti gençlik, ihtiyarlık geldi diye düşünüp durursun.

Yaşın yetmiş seksene geldi artık iş göremez derler
Çocukların sen bak, o baksın kavgası ederler
Bir çaresini bulup seni huzur evine verirler
Arada bir varıp babamızı anamızı görelim demezler.

Ana baba, her gün kapıya bakarlar gelirler mi diye
Çocuklarının sevgileri yerleşmiş bir kere gönüllerine
Ağlamaktan kuru yeri kalmış mı diye bakarlar mendillerine
Herkes kendi keyfinde ana babaları akıllarına gelmez bile

Bu devran böyle gitmez sende ihtiyar olacaksın
Etme bulma dünyası sende eline bastonu alacaksın
Gözüyün nuru gönlüyün gururundan zılgıdı duyacaksın
Huzur evinde babayın anayın yeri boş kaldı unutma sende oradasın

Sende evlat sevgisiyle yanar tutuşursun
Ağlamaktan göz pınarlarını kurutursun
Birkaç adım attın mı sende yorulursun
Ettim de buldum diye düşünmekten kahrolursun
İşte Allah’ın kanunu bunu anlayabiliyor musun?

16.08.2010 Salih Altıntop