Hayat Dediğin Şiiri - İlhami Canbolat

Topraktan gelenin yine toprağa,
Yeniden dönüşüdür hayat dediğin.
Taze bir fidanın kuru yaprağa,
Evrilip sönüşüdür hayat dediğin.

Daha doğar doğmaz masum bebeğin,
Pervasız ağlaması hayat dediğin.
Annenin evladını görene değin
Karalar bağlaması hayat dediğin

Bir çocuğun gözündeki ışıkla
Dünyayı ışıtması hayat dediğin
Yüreğinde parlayan cesaret ve aşkla
Alemi kuşatması hayat dediğin.

Sevdalı gencin gönlündeki ateşe
Kor olacak umuttur hayat dediğin.
Karanlığa set çekip yüzlerini güneşe
Döndürecek boyuttur hayat dediğin.

Bu dünyada fânisin başın erse de dağa
Geçici bir konaktır hayat dediğin.
Vakit tamam olunca seni kara toprağa
Taşıyıcı binektir hayat dediğin...