Hayat Dediğin Şiiri - Serkan Ulusan

Tek bir mermiyle solar hayat dediğin
Her şey yarım kalmıştır bu dünya için
Hayaller, umutlar bir bir silinir gider
Gönlünde hep bir sızı olarak kalır sevgin
Tükenmiştir yeryüzündeki tüm güzellikler
Küçük bir acı hissedersin vücudunda belki
İnce bir sıcaklık tüm bedenine yayılır yavaştan
Hafif bir gülümseme belirir kırışık yüzünde
Siler o gülümseme tüm acıları yüzünden
Bir dava uğruna düşmek yere diye içinden geçirirsin
Mutluluk hissedersin derinden
Gözlerin hafiften seğirmeye başlar
Ellerin titrer belki
Zorlarsın kendini diz üstü düşmemek için
Tüm gücünü kullanırsın bu uğurda
Ama düşersin dizlerinin üzerine
Son bir gayretle kalkmaya çalışırsın
Hani gerekirse dağları yıkarsın ya
O an ayağa bile kalkamazsın
Sadece düşünebilirsin
Sevdiğin gelir gözünün önüne
Annen, baban, arkadaşların gelir
Yüzler yavaş yavaş kaybolmaya başladığında
Gözlerin çok ağırlaşmıştır artık
Sanki göz kapaklarından biri Güneş diğeri Ay gibi ağırlaşmıştır
Yavaş yavaş kapanır gözlerin
Yüz üstü düşersin yere
Arkadaşların bulur cesedini
Yüzünde solgun bir gülümsemeyle.