Hayat Dediğin Şiiri - Turgut Uzdu

HAYAT DEDİĞİN

Dudaklarıma suskunluğu astım bu gece
Yine aklımın bir ucuna takılıyorsun
Sen çalıyorsun saatin en olmaz yerinde
Sırtımı dönüyorum düne, yarına
Kaçamıyorum, sana koşuyorum her seferinde

Bir gülüş, bir tebessüm yüreğimin anahtarı
Gülümse yeter, açılıyor kırk kilitli kapılar
Sevdaya veriliyor hüküm
El pençe divan duruyorum karşısında
Kabul diyorum, kabul diyorum büklüm büklüm

Saçlarını tarıyorum hayali bir tarakla rüyamda
Uykuyla uyanıklık yan yana
Arada kokluyorum, saçlarından öpüyorum
Sıcağın en ılığı doluyor içime
Beni seviyor, beni seviyor diyorum

Denizlere mavi döküyorum bir miktar yeşil
Gökyüzü gökyüzü renginde tam
Nedense sana benziyor bulutlar
Beyaz, huzur dolu
Birer birer kırılıyor içimdeki putlar

Sev be şair diyorum, sevildiğin kadar sev
Dudaklarında goncaların tadı hep kalsın
Soğukmuş yağmurmuş boş ver gitsin
Çok savaştan mağlup çıksan bile
Bilirim sen sevmeyi bilen bir yiğitsin

Aç avuçlarını gökyüzüne
Her gün ışığında goncalara gülümse
Tut ucundan ufku çek
Unutma hayat dediğin sayfadır
Yazılıp yazılıp bir gün bitecek