Gönlün düşer bir vefasıza
Kazılır beynine sevilmediğin
Delik deşik edilir kalbin
Herkese adil davranmıyor
Hayat dediğin.
Sen onu seversin o başkasını
Görürsün ızdırabın daniskasını
Birde anlatırsa sana başkasını
Yıkılarak ta geçiyormuş
Hayat dediğin.
Artık güneş doğsa ne fayda
Vuslat bize çok uzak bir payda
Buza kesilmiş duygularım ayazda
Ağlaya ağlaya da geçiyormuş
Hayat dediğin.
Yıllar geçse de, sanki daha dün gibi
Çıkmaz gönülden ama, olduk el gibi
Tek taraflı seversen, seni sevmeyeni
Her gün bin kere ölmek, gibi geçiyormuş
Hayat dediğin
Bana mutluluğu çok gördün de
Bayramım olacak azrailin geldiği günde
Tüm acılarımın son bulduğu demde
Gülmeden de bitebiliyormuş
Hayat dediğin
Kayıt Tarihi : 27.2.2014 23:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rabia Yasin Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/27/hayat-dedigin-41.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!