Garip olan hayat değil insanlardır Ey Dost!
Heder eder çürütür, ömür denen ekmeği,
Yiyemezsin doya doya içinden geldiği gibi.
Doğru mu? yanlış mı? sus mu? unut mu?
Arar durursun nerdedir diye mutluluğu...
Ne ruhunda hissedersin umduğun lezzeti,
Ne de bulursun özlediğin o yosun kokulu denizi.
Peşine düşüp kayan yıldızları tutayım derken,
Ziyan olmasın elindeki umut denen sermayen.
Derdine dertlenme ey dost! cefasız sefa olmaz.
Bencilce kuralsız, sınırsız değildir yaşamak!
HAYAT dediğin her bedende bir YÜREK olmak.
-vedâti-
Kayıt Tarihi : 11.7.2011 14:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)