Hayat dediğin,bir rüzgâr gibi
Eser geçer,haberin olmaz
Yıkılır ümitler,solar çiçekler
Kırık kadehin,şarabın dolmaz.
Hayat dediğin,bir anlık neşe
Ki fedakâr insana üzüntü verir
Umulmadık anda bir tenha köşe
İnsana huzuru,rahatı verir.
Hayat dediğin boş bir sandalye
Sakın güvenme ha,dibi çürüktür
El atma.Dursun,durduğu gibi
Kanma zamana,hayat bir yüktür.
Hayat dediğin, kara bir bulut
Bilinmez ne zaman,nerede durur
Bekleme huzuru,boşuna umut
Anlatmak nafile,yaşayan görür.
Kayıt Tarihi : 8.5.2008 02:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!