insan olmak bazen çok yoruyor beni,keşke diyorum hayvanlar gibi iç güdülerimizle haraket etsek,sadece içimizden geldiği gibi yapsak hiç düşünmesek sorgulamasak yormasak beynimizi hatta beynimiz olsasa yesek içsek hayatı olduğu gibi yaşasak akışına bıraksak herşeyi doğanın kurallarına göre yaşasak duygularımız olmasa acıyı özlemi hasreti silse kalbimizden bir el
sevgi denen duyguyu çıkartsa kalbimizden bizi yaratan
sadece atmaya yarasa yaşamsal olarak başka tepki vermese.ellerimiz yemeğimizi parçalamaya yarasa sadece bir başkasının elini tutmasa hiç gözlerimiz avımızı yakalamak için odaklansa başka bir göze bakmasa büyülenmese başka organlarla bağ kurmasa kalp beyin gibi sadece işini yapsa günlük işlerimiz aç karnımızı doyurmakla ilgili olsa zaman mekan farketmeden kıvrılıp bir köşede uyusak herşeyi ortada yaşasak kasmasak günlük kaygılardan çekişmelerden uzak huzur dolu bir hayat yaşasak ömrümüzde hayvanlar kadar olsa hatta kelebeğin ömrü kadar bir gün. koskoca bir gün.
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta