Hayat Çok Zor Artık! Şiiri - Aynur Meydan

Ne zor hayata devam edebilmek,
Sabah çıktığın gibi eve dönebilmek,
Ne zor işine gücüne,
Kazandığın paraya sahip çıkabilmek.

İşverensen dert başka,,
Hem kendini hem de çalıştırdıklarını düşüneceksin.
Kırmadan kimseleri,herkesin huyuna gidip,
Memnun edeceksin.

Hele yöneticiysen durum felaket,
Ömrün boyunca arada kalıp,
Hem çalıştırdıklarını hem de patronunu,
Hoş tutacak,daima ve daima kara geçireceksin.

Şartlar ne olursa olsun kimseyi yalnız bırakamazsın.
Ama sen bir çırpıda hiçe sayılıp,gözden çıkarılıp,
Ne durumdasın sorulmadan kapının önüne konabilirsin.
Müdürsen eğer.
Hem de özel sektör müdürü.

Peki ne olacak bunun sonu,
Bu memlekette kim çalışanın yanında olacak,
Doğru çalışmak,dürüst olmak ne zaman suç olmaktan çıkıp,
Kötü niyetlilerin prim almadıkları hoş tutuldukları,
Bir yer olmaktan çıkacak canım iş yerleri.

Ben artık inancımı yitirmek üzereyim.
Bazen düşünüyorum acaba doğru olmak mı yanlış,
Doğru olan aldatmak,hile ile riya ile,
Birilerinin sırtından geçinerek yükselmek mi diye.

Sonra aklım başıma geliyor ve annemin sözü kulaklarımda,
Kızım doğru sallanır ama asla yıkılmaz.
Bugün sen kaybetmiş gibi görünebilrisin,
Ama en zor zamanında tek bir dostun varsa da yanıbaşında,
Demek ki o yaptığın tüm doğrular seni bulmuştur.
Ve asıl kaybedenler,SENİ KAYBEDENLERDİR.