Hayat çok sıkıcı, hiç tat vermiyor !

“Hem de hiç mi hiç, tat vermiyor !”

Sen yoksun yanımda, her şey anlamsız
Anılar gönlüme, rahat vermiyor !
Ayrılıp gittin ya, böyle zamansız
Hayat çok sıkıcı, hiç tat vermiyor !

Sesimse çıkmıyor, kısıktır benim
Nedense morâlim, basıktır benim
Aynalarda yüzüm, asıktır benim
Hayat çok sıkıcı, hiç tat vermiyor !

Ağzımın tadıysa, hepten bozuldu
Umudum kayboldu, gitti toz oldu
Yüreğim soğudu, sanki buz oldu
Hayat çok sıkıcı, hiç tat vermiyor !

Doğsa da güneşim, dağlar ardından
Ümidim kesilmiş, sensiz yarından
Kül oldum hasretin, çıkan harından
Hayat çok sıkıcı, hiç tat vermiyor !

Görünmez gözüme, artık ufuklar
Tepemde dolaşır, kara bulutlar
Tükenip bittikçe, bir bir umutlar
Hayat çok sıkıcı, hiç tat vermiyor !

Ne olacak sonum, bilemiyorum
Vuslattan başka şey, dilemiyorum
Şöyle hiç gönlümce, gülemiyorum
Hayat çok sıkıcı, hiç tat vermiyor !

Duyulmaz kalbimin aşka feryadı
Erilmez yokuştur, gönlün muradı
Sensizlik ömrüme, sanma yaradı
Hayat çok sıkıcı, hiç tat vermiyor !

Yanıp da şu an bak, sönesim gelir
Bu sevda yolundan, dönesim gelir
Garip bir köşede, ölesim gelir
Hayat çok sıkıcı, hiç tat vermiyor !

Kaderim bu ise, elbet çekerim
Kalbimi zehirler, acı ekerim
Acı bir çay gibi, yok ki şekerim
Hayat çok sıkıcı, hiç tat vermiyor !