Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
yaşanıyor yaşanmasına da ne kadarı yaşamak tartışılır...
tebrikler...
yaşıyoruz işte dargın yarınlarla
yakıp yıkıyoruz sonra yanıyoruz,
isyana başlıyoruz gecenin karanlığında
dudaklara mahkum edilmiş kelimelerle
.....................
Yakıp yıkan ve sonra kendisi de yanan insanoğlu...Sonra da gecenin karanlığında dudaklara mahkum edilmiş kelimelerle isyana kalkan...Şiirin bu bölümünü sevdim....Geriye kalanı da hayatın kısalığına şairane bir yorum...Aynı soyadı taşıdığım şair dostu kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta