Hayat garip yaşamak çok tatlı yutkundukça özüne varıyorsun acıların
Soğuk bir umut iyi gider yanın da hasta etsede zamanla vakti değil sızlanmanın
Bir günün kıymetli mi? Büyüktür elbet kısa nefeslere acımasızlığı hayatın
Evin en güzel süsü gözlerdir hayattan değil aynalardan dersini alırsın
Farklı görünme çabası neden? Sıradan olup kendine vakit ayırmak varken
Çaresizmiyim? Hayır , bugün için artık çok geç ölüm için ise henüz erken
Her defasında bir şey bulmak için açıyorum kalbimi neyi kaybettiğimi bilmeden
Çoğu sayfası yazılmış defter gibiyim teslimim mürekkeb kan gibi damlarken
Yalnız desen değil aşık desen değil şöyle diyelim yağmura muhtaç bir çiçektir adım
Ne utanç verici insanın kendini anlatması bir şey satar gibi iyi ki aynalar arkadaşım
Ağaca kollarımı açarım tek derdim onu sarabilmek ne emek ama yıkılmasın yalvarırım
Düşen düşene zaten kimi kuru yaprak kimi yaş toprak kiminin ıslak yanağı ben sanma ayaktayım. . .
Kayıt Tarihi : 21.1.2019 04:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!