Hayat Çetelesi Çizgilerinde Dolaşmak-DENEME

HAYAT ÇETELESİ ÇİZGİLERİNDE DOLAŞMAK
Bir sabah uyandığımızda, gün boyu neler neler yaşıyoruz hiç düşündük mü? Kimimiz düşündü, kimimiz düşünmek bile istemedi.
Hayat çizgimiz içinde kurulan bir çetele mi ki her gün bir çizgi atıyoruz? Yaşadıklarımız içinde; sevinçlerimizi, acılarımızı, sevgilerimizi, korkularımızı ve kızgınlıklarımızı birebir yaşayıp; yaşam çetelesine bir çizgi daha mı ekliyoruz? Yoksa sanal bir âlemin kurgusu içinde mi kendimizi avutuyoruz?
Sokakta dolaşan insanlara bakıyorsun; kiminin yüzü asık, kiminin yüzü güleç, kimi de ürkek ve ezgin. Kimi çöpte arıyor ekmeğini, kimi çocukluğunu yaşamadan, elinde bir simit dolaşıyor sokak sokak. Kimi kral zanneder kendini, çevresindekileri ezer parasının verdiği cesaretle. Kimi kimi, kimilerle doludur hayatta çeteleye çizilenlerle, yaşananlar...
Hani, bir yaprak düşer ağaçtan, sonbaharın verdiği hüznün, ağır ağır insan yüreğine işlenen yaraları gibi…
Hani, bir denizin dalgası kabarır ya, insanın içinde durduramadığı, engelleyemediği duygular gibi…
Hani, bir fırtına çıkar, önüne geleni, gücü yettiğini yıkıp götüren isyanları oynayan insanların, bir anlık çılgınlıkları gibi…
Hani, beklenmediği anda ortaya çıkan, beklemediği anda içine sızan, vazgeçilmez, geri dönülmez tutkular çemberinde kavrulan, kıvranan insanlar gibi...
Hani, bazen bakarsın göremezsin, görürsün anlayamazsın, anlarsın söyleyemezsin ya, o duygulardaki insanlar gibi…
Hani, hayat yolunda çizilen toplumsal baskıların çizdiği kuralların çetelesinden, istenmeyenleri siler gibi...
Hani, mesleğinin zirvesine çıkmak için hırslanırsın, yıllarca emek verirsin; gün gelip de o kalıplaşmış çizgilerin dışına çıkmak için hayatını ortaya koyarsın; bir küçük kıvılcımın içinde yarattığı kaçınılmaz volkana dönüşen ateş gibi…
Hanilerle doludur, hayat çetelesi içindeki çizgiler, dolanmakla bitmez, dolanırken, dolanır bazen düğümlenen sözcükler. Anlatamazsın bir noktada kalır, durur anlatmak istediklerin.
Bazen, bir bakıştır seni alıp götürür, farklı dünyalara, duygulara. Bazense hayal kırıklığına uğrar yanılırsın, yıkılırsın bir anda çaresizce ortada.
Bazen, bir işin olur çalışırsın özveriyle, sevgiyle. Bazense işinden olursun, yıllarca verdiğin emeğin ardından, kendini hazırlamadan.
Bazen sokaklarda gezersin hiç bir şeyi düşünmek istemeden, yine de takılır kalır kırıntılar yürüdüğün her adımda. Bazense düşünmek istersin bir türlü bulamazsın düşündüğün sorunlarının çözümünü.
Bazen, yurdunun sorunları aklına gelir, bunalırsın. Kaçmak istersin kaçamazsın. Bazense umurunda olmaz, kaptırdığın sevgi yumağı içinde düşlerle avutursun kendini...
Ne kimiyle başlayanlar biter, ne haniyle başlayanlar biter, ne de bazenlerle başlayan cümleler biter... Hayat çetelesine işlenen çizgilerle ömür dolar gider. Geriye yaşanmak isteyip de yaşanamayanlar. Yaşamak istemeyip de yaşadıkların kalır. Kimi dersler alır yaşamdan, kimi de aynı hatalarla kurar gider hayatını.
Hayat çetelesinin çizgilerini çizmek de değiştirmek de elimizde. Yeter ki ne istediğimizi bilelim. Geleceğimizi nasıl kurmak istediğimize karar verelim. Çeteledeki çizgilerin yerleri değişir o zaman. Hayat ırmağının akışı değişir birden. Ve insanın hayata bakışı değişir birden. Hayat çetelesi çizgilerini görmek, hissetmek, duymak ve anlamakla başlar her şey. Hayata nasıl bakarsan, öyle görünür hayatında sana. Çizgilerde boğulmadan yaşayabilmektir hayat...
Cengiz Çetik-17.02.2008-Finike