Hayat Çetelesi Çizgilerinde Dolaşmak DEN ...

HAYAT ÇETELESİ ÇİZGİLERİNDE DOLAŞMAK
Bir sabah uyandığımızda, gün boyu neler neler yaşıyoruz hiç düşündük mü? Kimimiz düşündü, kimimiz düşünmek bile istemedi.
Hayat çizgimiz içinde kurulan bir çetele mi ki her gün bir çizgi atıyoruz? Yaşadıklarımız içinde; sevinçlerimizi, acılarımızı, sevgilerimizi, korkularımızı ve kızgınlıklarımızı birebir yaşayıp; yaşam çetelesine bir çizgi daha mı ekliyoruz? Yoksa sanal bir âlemin kurgusu içinde mi kendimizi avutuyoruz?
Sokakta dolaşan insanlara bakıyorsun; kiminin yüzü asık, kiminin yüzü güleç, kimi de ürkek ve ezgin. Kimi çöpte arıyor ekmeğini, kimi çocukluğunu yaşamadan, elinde bir simit dolaşıyor sokak sokak. Kimi kral zanneder kendini, çevresindekileri ezer parasının verdiği cesaretle. Kimi kimi, kimilerle doludur hayatta çeteleye çizilenlerle, yaşananlar...
Hani, bir yaprak düşer ağaçtan, sonbaharın verdiği hüznün, ağır ağır insan yüreğine işlenen yaraları gibi…
Hani, bir denizin dalgası kabarır ya, insanın içinde durduramadığı, engelleyemediği duygular gibi…
Hani, bir fırtına çıkar, önüne geleni, gücü yettiğini yıkıp götüren isyanları oynayan insanların, bir anlık çılgınlıkları gibi…