Hayat Bumuydu? Şiiri - Turgay Akbulut

Bakma yüzüme öyle
Ben böyle değildim yirmi ikisinde
İdeallerim vardı yaşam adına
İlkelerim vardı sevgi adına
Evlenmeyi, bu nedenle bozkırlarda aradım
Kızgın güneşin altında yananlarda
Sevmeden kurtarmak adına...

Bakma bana öyle
Ben böyle değildim
Ben düşlerime ilkelerime yenildim
Mutlu mu oldum?
Sevdim mi?
Sevildim mi?
Hayat sana savurdu beni
Seçme şansım olmadı

Ben sevgiyi, sende aradım
Bilemezdim aramızdaki farkı,
Senin beklentilerini
Ben sevince, sevildiğini
Seninde sevmeni bekledim
Bilemezdim...
Hiç söylemedin ki
Sen, belki de kurtulmak istedin benimle
Kurtuldun mu?
Ne gördüm?
Sonra açıldı gözlerin
Uyuşamadık tabi
Sana tertemiz yüreğimi vermiştim
Anlamadın beni
Bende seni, senin beklentilerini...
Ben memleketi sallamıştım on yedisinde!
Sana yenildim be!
Sana...
Mutlumu sun şimdi?

Mutluluk bozkırlardan kız kurtarmak değilmiş
Mutluluk dengi dengine olurmuş
Aramızda uçurumlar oluştu
Şimdi ne olacak?
Birincisi bağlar sandık!
Umutlar ikinciye sarktı,
İkinciyi aradık
İkincisi bağladı....
Bağlandık...
Ağladık...
Bütün beklentiler boşaydı artık...
Aslında ben hayattan, çok şey istemedim
Uyumlu bir eş,
Yeterli kazanç,
Mutlu çocuklar
Aşkı hiç düşünmedim
Çok severdim kendimi
İdeallerimi
Memleketimin insanlarını
Ya şimdi?
Sana göre kıskanç biriyim
Kıskançlık sevince olur derler
Ben sevdiğimden değil
Statümden kıskanıyorum
Statüm: ilkelerim...

Biliyorum çekilmez biriyim
Ama ben böyle değildim
Yufkaydı yüreğim
Ben, seninle değiştim
Hayata bakışım değişti
Artık bende tanıyamıyorum kendimi
Beni sen değiştirdin
Hatalarım neydi?
Kurallarım mı? ilkelerim mi? İdeallerim mi?
Söyle! Ben neyim şimdi....

Nasıl bir kader?
Kurtuluşu olmayan, kurtulsan gerisi daha beter
Oysa ne hayaller kurmuştum geleceğe;
Bir çocuk fırlasa tekerin önüne,
Bir çocuk düşmeyi versin yüksekten
Kuş olup yakalamayı
Yoksulların tencerelerinde aş
Yüreklerinde ateş olmayı düşlerdim...
Ben ne hale geldim...
Hayallerim...
Kapısı hep bahara açılacaktı
Şimdi hepsi sarardı soldu
Hayat bumuydu?

Sevmek artık çok mu geç?
Gerçeği kabul etmek
Neden yeşermesin ki
Daha ölmedi beklentiler
Gel...gel...
Kavgayla geldik bu güne
Biliyorum yaşantımız tek düze
Belki usandın aynı şeyleri yaşamaktan
Ama! Bizim hayatımız bu
Televizyondan gözüken değil
Pencereden gözüken hayat!
Aç bak!
Ne görüyorsun?
Boz bulanık bir hava,
Toz toprak içinde
Sararmış otlar, dökülmüş yapraklar
Canı çekilmiş bir güneş....
Bunlar mı gördüğün?
Bu mu gözüken hayatımız!
Yanlış!
Yanlış mevsimde bakmışız
Sen birde baharda aç pencereni
İşte o olacak hayatımız
Bahar gelince penceremize,
Barış olacak
Sileceğim gözyaşlarını
Seveceğim seni...seveceğim...
Sevdiklerimden daha çok
Bekle sevdiğim
Bahar gelince penceremize,
İşte hayatımız o olacak....

(eylül 2001)