Hayat Budur Şiiri - Kemal Süme

Hayat budur...
Yorulmuş bir kalbin son çırpınışları,
Yeşermiş bir dalın çiçeksiz kalışı;
Ya da masum bir çiçeğin boyun büküşü toprağın koynunda,
'Acımasız yağmurların tokatlarıyla düşürülüp dalından...'

Oysa çiçek yağmura muhtaç;
Yağmur çiçekte yağmurdur...

***

Islanmak isterken yağmurlarında,
Bilemezdim üşüyeceğimi,
Kapı eşiğinden süzülen sinsi bir rüzgarın sarmalayışıyla...

Güneş göz kırparken gökyüzünden,
Bulutlara karşı yorgun kalışının,
Masum kalışının zayıflığıyla...

Oysa sen bir yağmurdun dallarımda,
Sen bir öpücüktün yağmurun dudağında,
Ayazlardan dolu peydahlayana kadar...

Meyve vermeye gebe kollarıma vurup,
Hoyrat bir tokatla düşürünceye kadar,
Meyveye bebek bir çiçeği,
Islattığın toprağın çamur yüreğine...

***

Hayat budur...
Yorulmuş bir dalın çiçeksiz kalışıdır...

Meyvelerimi toplamaya gelişlerinde,
Umarsız küfredişlerindir kısırlığıma,
Beni çırılçıplak soyan yağmurlarına aldırmadan...

İşte!
Hayat budur..

Hayat,
Çiçeksiz bırakışlarındır,
Yağmurlarına yüz verip de,
Dallarımı tokatlayışlarındır,
Sensiz uyandığım her gecenin sabahında...

Emir Kemal Süme / 2004