Hayat Bu Kardeş Şiiri - Zeki Günay

HAYAT BU KARDEŞ

Hayat bu kardeş kimisine kucak açar,
Kimisine de çelme takıp, mermi sıkar.
Düşersin o asi sert soğuk kaldırımlara,
Sağından rüzgâr solundan yalnızlık çatar.

Susarsın kardeş sustun diye kan kusarsın,
Ya korkak sanırlar ya da beş para etmez adam.
Düşünürsün neyin nerede yanlış olduğunu,
Ayağın bir doğruya iki yanlışa basar.

Sıkar kardeş sıkar hem de nasıl sıkar,
Dostun kahpe oldu mu bu hayat seni sıkar.
Git dersin, tamam dersin, sensin dersin anlamaz,
Duvar çatlak verir, bir mermi çıkar düşmanı yıkar.

Elinde bir tespih sırtında ise pardösü,
Kir tutmuş betonlar da ayaklar volta atar.
Mektuplar gelmez görüşler yasak şiirim yasta,
Her taraf kapalı gözler gökyüzünü görmeye hasta.

Kafan o kadar doluyken birde sorgular başlar,
Niye vurdun hasmın mıydı dostun muydu?
Sorgu başlar karakol da mahkeme de ceza evin de,
Tam sorgular bitti dersin öldükten sonra tekrar başlar.

Ey gardiyan bu gün günlerden hangi gün,
Aylardan hangi sindeyiz bir mektup yok mu?
Ne zaman kurtulacağım bu karanlık odadan,
Bitmedi mi hücre cezam, sende mi ses duymuyorsun

Ey gardiyan şu dünya var ya bir top gibi yuvarlak,
Yalancıysan paran varsa yürürsün dünya da.
Dürüstsen düşersin taşlanırsın, el uzatanın olmaz,
Bu dünya böyle kardeş yapacak bir şeyin kalmaz.

Ey gardiyan kimsin sen karanlıktayım göremiyorum,
Yemeğime tükürdüler mi pislik mi attılar peki niye.
Yusuf gibi beni de kuyudan alıp attılar zindana,
Zalimin zulümleri asla beni yıldıramayacak.

Dayanacağım ulan ne yaparsanız yapın dayanacağım,
Bu zindanı gerekirse hepinizin başına yıkacağım.
Gücümün yetemediği sizinle, yettiği mezar da olacak,
Ya güneşim doğudan doğacak ya da batıdan doğacak.

Kardeş sakın heves etme, ağır roman olan şiirime,
Aynı hatalara sizler düşmeyin diye yazdım.
Büyük adımla küçük adım yan yana yürümez,
Yollarda çukur tümsek ve çok çeşit engel varken.

Git aslanım oku doktor ol savcı ol hakim ol,
İşte o zaman güçlüsün vur tokmağı zalim başına.
Yakma kendini çürütme kendini soldurma kardeş
Git evlen yuva kur kokuşmuş zindanlardan uzak dur.

OZAN ŞAİR: ZEKİ GÜNAY
11.01.1998