Kimi kuramlar der, kimi kurallar.
Neye ve kime göredir asıl olan.
Tek gerçek vardır hayatta oysa.
O da ihtiyaçlar.
Kimi meyve ister hayattan,
Kimi ise sebze sadece...
Maksat nedir? karın doyurmak.
Ya da açlığı bastırmak sadece.
Bazen ise aç kalmayı seçer insan.
Öyle mutludur belkide kimbilir...
Ne kural tanır bazen yürek dediğin
Ne de kuram, kaide...
Tek bir sesi dinler bazen,
O da içindeki gerçek sestir.
Söyler ona hiç sormasa bile insan,
Neyin doğru ya da yanlış olduğunu.
Can dediğin enek ister, yürek ister bazen.
Sevgi, takdir ister kimi zaman,
Haksız olsa bile haklısın duymak ister.
Bilmek ister senin ile var olduğunu.
Hayat bu ya işte her daim vermez,
İnsana istediğini...
Kimi arar bulamaz cana cananı,
Kimi feda eder can uğruna cananı...
Kayıt Tarihi : 2.8.2020 00:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!