hayat bu dostum
yüzüne güldüğüne aldanma
sinsidir !
ızdırap ağırlığında bir yüktür
takılır peşine alın yazısı gibi
görünmez kaza gibidir
aniden çıkar
çaresizliğinden vurur
hayat bu dostum
azad ettiğine bakma
devriye gibi izini sürer
sen vuslatı düşlerken
o ayrılığın çizgisini çekmiştir bile
haykırışlarına sessizdir
kendi kahkahası sokakları boğar
ve sonra döner sessizliğinden vurur
hayat bu dostum
sen seviyor dersin
masmavi bir gökyüzü çizersin
o karabulut olur yağar üstüne
baharda kışı yaşatır
lapası ağırdır çöktü mü kalbine
üşüdüğüne bakmaz
temmuzda zemzehiriyi tattırır
hayat bu dostum ,
bazen göz kırpar, aha dersin
gülümsedi mi, işte dersin
verdi mi, daha çok istersin
vermedi mi küfredersin
kim bu hayat diye sorma
sen hayatsın ,
hayat sensin...
11 Temmuz 2018
Ahmet BaygümüşKayıt Tarihi : 11.7.2018 09:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!