Hayat Bu Bir Tanem Şiiri - Mahmut Nazik

HAYAT BU BİR TANEM

Ağlamak da var,
Gülmek de üzülmek de var.
Ayrılık da var hayatta, ölmek de.
Her şey hayat dediğin yolun içinde.

Bazen yan yanalar,
Bazen biri birini kovalar.
Her üçü de insanca.
Hepsi bu koşunun,
Hepsi bu oyunun,
Hani elin kanamış gibi gülün içinde

Bir kere gelir,
Ömrü hayat dediğin başa.
Sonu yokluk madem
Nedir bu telaşa
Aşkın ay gibi gülenini
Sevdanın yediverenini,
Yarin bir pencere açılmış
Yol kenearında selvi ardıcı gibi gelenini,
Sevginin gül açanını,
Hasretin umutsuzluğun
Gelir geçenini sığdıracaksın
Doğumla ölüm arasına.

İSTEDİN Mİ
Kene gibi yapışacaksın.
Kızdın mı,
Köpek gibi kapışacaksın hasmınla.
Yıldırım gibi düşeceksin
Kavganın orta yerine.
Çıngılar sıçrayacak nalından,
Atını sürdüğün yerde.
Yelesi yalım yalım…

Acını, sancını ve sevgini
Karıştırıp merhem edeceksin;
Açılan yaralarına.

SEVDİN Mİ
Sarmaşıklar gibi sarılacaksın.
Yok öyle
Bakmaya kıyamam,
Korkarım dokunmaya tarzında;
Sadaka sevgilerle,
Uyarı levhalarıyla sevişme.
Sarıldınmı,
Kırılacak beli,
Kapıyı çalmadan girip içeri;
Nefessiz kalacak sevgili.

Giydirilmiş üniformaları çıkarıp,
Kovacaksın öğretilmiş korkuları.
Bozacaksın ezberleri,
Ters yüz edeceksin.
Özgür ve sana özgü;
Anadan üryan,
Çırılçıplak kalacak sevgin.

Güz yaprakları
gibi olmayacak birlikteliğin
Bakışlarınla çiçeğe duracak
Yârin yanağı.
‘Sevgilim!
Sevdalım!
Kara eriğim, kiraz dalım!
Yayla balım! ’ diyeceksin;
Kan oturacak dudağına yarin..

SEVDİN Mİ

Tepeden tırnağa
Sırılsıklam olacaksın sevgiden,
Bir milim kare yeri kalmayacak
Öpülmedik hayatın.

SÖVDÜN MÜ
Sözün en perdesizini
En edipsizini edeceksin küfrün
Arsıza, yüzsüze, namussuza, kaburgasıza.
Öyle avına sarılmış engerek gibi
Damla damla akıtacaksın zehrini

AĞLAMAK AYIP DEĞİL
Bazen
Doymuş bulutlara döner insan.
İşte o zaman;
Utanıp, ar etmeyeceksin ağlamaktan.

Ökzüler gibi böğürecek,
Yağmur gibi
Dolu gibi döküleceksin.
Yer gök inleyecek feryadından.

Salya sümük olacaksın;
Salacaksın gözyaşlarını.
Bulutlar terleyecek gamından kasvetinden.

Yüreğinden sıkılacak;
Gamın, kasvetin,
Derdin, kederin.
Yağmur sonrası güneşe durmuş yaylaya dönecek yüzün.

Buharlaşacak hasretin,
Yaz karı gibi eritip,
Bırakıp gideceksin öylesine.

Çimlere, çiğdemlere dönecek;
Elmaya al,
Peteğe bal
Görülmedik hal olacak gözyaşın.

VERECEKSEN
Güze ermiş
Ağaç gibi silkeleyeceksin dallarını.
Ellerin titremeyecek.
Alıç gibi dökülecek
Çorap gibi söküleceksin.
Hiç bir hesabı kitabı olmayacak verişinin.

GÜLDÜN MÜ
Güldün mü
Günebakan çiçeği gibi
Ana kucağı gibi açılmalısın.
Bir gök dolusu yıldız
Bir tarla çiğdem gibi saçılmalısın;

Güldün mü
Ay çatlasın hasetinden.
Bulutlar yarılmalı
Karanlıklar yırtılmalı orta yerinden.
Güldün mü
Sular seller gibi akacak sesin;
Bahara duracak duyanın yüreği.
Güldün mü
Karanfil kokacak nefesin
.
ÖLÜMÜ DE CİDDİYE ALACAKSIN HANİ

Hiç çıkarmayacaksın aklından
Gelsin de bulsun diye beklemeyeceksin,
Öyle köşende ölümü.

Asla teslim olmayacaksın;
Dikleneceksin,
Azrail’in en azgınına kafa tutacaksın.
Direneceksin,
Diz çökmeyeceksin
En belâlısına ecelin.

Kara dertlere koyacak,
Yok, edecek cellatını duruşun.
Eriyecek kahrından
Yüreğindeki kurşun.

Ulu çınarlar gibi devrileceksin,
Dimdik ayakta dururken hani.
Boynundaki kement titreyecek;
Deli olacak, döşündeki bıçak kederinden.

ÖLECEKSEN,
Ölünmez öyle durduk yerde
Sevdanın kavgasında,
Umudun siperinde öleceksin.
Ayakta alkışlanmalısın,
Kapanırken son perde.

Sevdan silecek akan yaşları.
Menekşeler bitecek
Öpülmemiş dudaklarının düştüğü yerde.
Yaralarını saracak gözyaşları.

Ölürken de güleceksin;
Tıpkı bir ağaç gibi gülüşün
En güzel çiçeğini açmalı son nefesinde.

KORKMA
Bu kadar karardığına havanın.
Bakma,
Kurşundan ağır
Şeytandan günahkâr olduğuna zamanın.

Ay yola çıkmış geliyor güzelim,
Üstünde kar beyaz gelinliğiyle.
Bir kere
Tohum düşmüş,
Bir kere ışık vurmuş,
Sevda değmiş ana rahmindeki güle.

Çatlayacak ağrıdan,
Göğsünde süt sızısı ceylanın.
Ha doğdu, ha doğacak.
Karnı burnunda,
Hem de aşka ışığa
Güneşe hamile.
Haydi, canımın içi, güle güle.
Bahtın açık,
Sevdan yoldaşın olsun, rast gele.

MAHMUT NAZİK 17.01. 2007 MERSİN

Hayat bu şaka mı şiirin kısaltılmışıdır..