Hayat Bu Şiiri - Ömer Kaplanoğlu

Hayat Bu, iki yüzü var
Gâh güldürür, gâh ağlatır
Senin kefende neler var?
Tartının neresi ağır?

Ana, baba, eş, dost, çocuk
Deniz, kum, dalda tomurcuk
Sıhhat, afiyet, mutluluk
Bunlar güldüren artılar

Dön birde ötelere bak
Feryat, figan cadde, sokak
Ne ekmek, su, ne ev, ne bark
Ne can yakan manzaralar

Sefasını sür dünyanın
Birazcık varsa vicdanın
Cevaz verir mi imanın
Kan, revan içinde canlar
Yüzün gülse için kanar

İş, güç, aş, bin bir telaş
Acı, tatlı anı, uğraş
Unutulur yavaş, yavaş
Yoksa insan nasıl yaşar
İyi ki de unutmak var