Hayat Bu Şiiri - İsmail Türkmen

Hayat bu akıp gidiyor yatağında
Kimi sevdalı, kimi sevdasız
Bazen hüzün dağı eteklerinden geçer
Bazen sevinç dağı eteklerinden
Hayat bu akıp gidiyor
Kimi sevdalı, kimi zaman şaşaalı,

Bazen çalısına sürtünür gülün
Bazen yağmur olur taçlarına yağar
Çalısında yırtılır hücreleri
Kanar al taçlarının renginde
Kangren yara açılır, yüreğinde
Hayat bu akıp gidiyor yatağında,

Bazen göz olur, fındık yeşili
Bazen zeytin karası bakış
Alır başka gözleri içine
Akar gider habersiz,
Peşinden sürüklenenden,
İçine aldığı gözlerin
Taşlara başvuruşlarına aldırmadan
Hayat bu akıp gidiyor yatağında

Acı olur, bir ceset başında yürek yırtan
Çiftetelli olur, sevdaları birleştiren
Davul olur, sıladan haber veren,
Bazen acılı bir name gurbete, acılar taşıyan
Bazen kumsala bırakır düşleri
Bazen alır sevgiyi doldurur deryayı
Hayat bu akar gider yatağında,

Gurbet kıyısına atar seni sıladan uzak,
Yabacı sokaklara, yad sevdalara salar
Kuru ekmeğe muhtaç kılar,
Bazen mükellef sofralar kurar önüne,
Can olur, bir güzele cano dedirtir,
Akar kendi bildiğince, esmeli ya da esemesiz
Hayat bu akar kendi yatağında