Hayat Bu Şiiri - Ahmet Mustafa Kulaber

Bu uzun olan ömrümün,
Her zaman başındayım.
Her çiçeği kokladım,
Yılım,mevsimim,ayım…

Hala farkında değil,
Meğer rüyada insan,
Ha geldim ha giderim,
Çok çabuk geçer zaman…

Nezih olan bu yaşam,
Benim mekanım oldu,
Dikenli telli yollar,
Benim revanım oldu…

Nakışında kilimi,
Bu göz nurundan ördüm.
Bir ömür böyle geçti,
Güzel,çirkini gördüm…

Aldanmasın insanlar
Giysi,para,rağbete,
İnsan birer cevherdir,
Yüceliğe heybete…

Ne insanları gördüm,
Palavralar ondadır,
İş başına gelince,
Herkesin sonundadır…

Öyle insan vardır ki
Durmadan yalan söyler,
Söylemleri boşuna,
Hep kendini metheder…