Bir şey yapmak istedim kendim için
Yalnız bir başıma kendi halimde
Oturdum deniz kenarında ruhumu dinledim
Dinledim dalgaların melodisini sessizce
En çıtırından bir simit aldım birde çay
Hiç bir şey düşünmeden karıştırdım çayımı
Hayat gibi içtim yudum yudum
Biraz acı biraz buruk ama tatlı bir o kadarda lezzetli
Meltem hafif hafif okşarken yüzümü
Anlamaya çalışmadım ne kimseyi ne de hayatı
Artık biliyorum hayat kendi veriyor rollari
Ve ben anlamaya çalıştıkça
Anlamsızlaşıyor gözümde her şey
biliyorum bir anlamı var herşeyin
Bu güzel mavinin rengârenk çiçeklerin
Rüzgâr bile kendince eşlik ederken dalgalara
Martılar leylekler dans ediyor melodilerle
gemilerin siren sesleri karıştı senfoniye
her şey ne güzel yakışmış yerli yerinde
hayat bu kalk yaşa oyuna devam kaldığın yerden
silininceye kadar son perdeden gölgen.....
Kayıt Tarihi : 1.7.2008 18:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu sabah ve kordon..
![Sümeyra Tatlıcan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/01/hayat-bu-39.jpg)
KALEMİNİZ DAM OLSUN.
SEVGİ VE SELAMLAR
TÜM YORUMLAR (2)