Hadi Kalk Baba Şiiri - Ahmet Sabri Cengiz

Babamla beraberiz bu gece dışarıda lapa lapa kar taneleri,
Hava soğuk dışarıda,
Tıpkı hastanenin soğukluğu gibi.
Belki son gecemiz Allah bilir,
Daha beş ay önce yazmıştım soğuk odalar şiirini.
Sabah çıkarız dileğim sağlıkla,
Benim delikanlı babam yıkılır mı sinsi bir tansiyona.
Herkesin bir derdi var belli inlemelerden,
Yoksa sıcak yatağını bırakıpda gelirmiydi.
Çocuk yaşlı demeden.
Hadi baba gece bitsin kalk ayağa eve gidelim.
Sen yine sinirlende biz abilerle birbirimize girelim.
O mavi gözlerin her zaman ki gibi sert Bi baksın bize.
Ulan oğlum de yine, biz anlayalım.
Dize gelelim.
Sen anlat biz dinleyelim... Hiç bitmesin.
Bırak o iki büyük mü,
Düzelmez ki be baba,
Bırak bu lafın efsane kalsın.
Sen anlatmaya devam et Gerede olsun bu defa,
Yok yok askerliğini anlat baba hiç unutamadığın üç yılı.
Baba yine kaşlarını çattın mavi gözlerin derya olmuş hırçın dalgalar gibi.
Yine o iki büyüğe bağladın muhabbeti.
Hadi kalk baba sen yine canti giyin.
Maşallahlar gelsin ardından,
Sarı saçların artık dalgalanmıyor ama Boşnak şapkan sana ayrı bir hava veriyor.
Hadi kalk baba beş evladın seni bekliyor,
Asıl seni otuz yıldır bağrına basmış hasbahçen özlüyor.
Sen celalsin, yıkılmazsın fırtınalar geçsin.
Hastalıkta neymiş, hadi kalk gidelim.