Durdum, sana baktım sonra
Bakmak ki, yaşamakla birdi sanki
Gözlerin bir çift güvercindi yüreğimden havalanan
Durdum, sende kaldım
Bir daha, bir daha
İnan.
Sordum, bilmiyordun bana ait hiçbir şeyi
Biliyordum, hiçbir şey yoktu yanımda sana ait
Ne ben, ne gözlerim aklındaydı
Ne de yüreğin atıyordu avuçlarımda bir serçe misali
Sustum, bir nehir geçti gözlerimden usul usul
Ah yüreği yüreğime teğet geçen sevgili
Aşk mehter adımlarıyla ilerliyordu oysa gözlerimizde
Sustum, sözlerimi anılar yakıyordu
Ah, köşeden bir yalnızlık nasıl da hüzünle bakıyordu
Uzandım bir daha, ellerin ne kadar da uzaktı ellerime
Mesafeler zamana akıyordu sürekli
Hayat yanıbaşımızda uyukluyordu belki de
Belki bir ömür bir ömre ne kadar da uzaktan bakıyordu
Durdum, yaşamak denen o kör bıçak
Battıkça, yüreğime daha da batıyordu.
Kayıt Tarihi : 21.7.2014 21:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!