Kendi ateşinde yanan bir dağ gibi kıvranması yüreğimin sancıları
Lavlar eteklerinde son bulur damarlarımın
Yangınlar serinlikleridir artık gülümseyen bakışların
Kuşlardır son hazırlıklarında gurbetin yolcuları
Gün hangi kızıllığa bürüneceğini şaşırır doğum sancılarında
Sazlıklarda terkedilmiş çocuklar gibidir anılar
Ne bir cengaver çıkar
Ne de bir peygamber kıyıya vuran sepetlerden
Hayat seni sana bırakmıştır
Kurtulmak için heryeri saran alevlerden
Ve hayat mutlaka bir yol bulur
Kurtulur bu sefaletten
Kayıt Tarihi : 10.10.2003 20:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kurtulmak için heryeri saran alevlerden
Ve hayat mutlaka bir yol bulur
Kurtulur bu sefaletten'
İşte ben hala şu son dört dizedeyim. Tebrik ediyorum. Saygılarımla....
TÜM YORUMLAR (2)