Hayat bir yokuştur çıktığın,
Bazen kanatların vardır
Uçarak çıkarsın, hiç yorulmazsın.
Bazen sırtında un çuvalı
Sürünürsün, kan ter içinde kalırsın.
Yürüyemez olursun bazen
Ellerinle tırmanırsın.
Hayat bir yokuştur çıktığın,
Bazen yerinde saydığın
Bazen geriye yuvarlandığın
Toparlanıp yine ayağa kalktığın.
Hayat bir yokuştur çıktığın
En sonunda zirveye vardığın.
Ölüm bir zirvedir düştüğün
Dibinde ya cenneti ya cehennemi gördüğün.
Kayıt Tarihi : 16.7.2015 03:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
.
41 kere maşaallah
Çok orjinal tespitler var şiirlerinizde.
TEBRİKLER.
.
(Adımız bi' ara ölüm şairine çıkmıştı ama ölümün bir zirve olduğunu ilk işittik iyi mi:))
Yükseklere her tırmanışta biz, karşımızda yeni bir gerçekle yüzleşiriz. Yorgunluktan dizlerimiz tutmaz, nefesimiz boğulmuştur: bilmeyiz şu dünyanın derdi nedir, neden bu kadar çile çekmek için doğmuşuz? ++
sevgiler Zeynep Eliçora, tebrikler anlam yüklü şiir için..
TÜM YORUMLAR (4)