Hayat dört perdelik bir tiyatro sahnesidir,
Birinci perdede ağlayan bir çocuk seyredilir.
O çocuk sütten çok sevgilerle beslenir,
Gördüğü sevginin derecesiyle o çocuk beslenir.
Başlar gençlik denilen pembe düşler devresi,
Bütün güzelliklerden hemen geçer hevesi.
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta