Hayat dört perdelik bir tiyatro sahnesidir,
Birinci perdede ağlayan bir çocuk seyredilir.
O çocuk sütten çok sevgilerle beslenir,
Gördüğü sevginin derecesiyle o çocuk beslenir.
Başlar gençlik denilen pembe düşler devresi,
Bütün güzelliklerden hemen geçer hevesi.
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
