Ne sonbaharın da sonu her yasanan ne ilk baharın basi her damla goz yası,
Hayat nedir diye sordugumda kendime, kendimi buldum derininde
Hayat bendim, yada sendin
Gecmisimden kalan elimdeki son pişmanlık, acı hatıralar ve bircok yazıklar,
Toplayıp onları koydugumda bir eski çuvala,
Gecemin karanlığında yalnız bir sahil kıyısında,
Fırlattım hırcın dalgaların kucagına,
İcinden birtek derslerimi aldım acılardan kalan,
Sevgimi de tabi, ne kadar sevebildigimi ne kadar sevebilecegimi,
Şimdi elimde kırık bir fırca gelcegimi resmediyorum hayal kahvemde,
Once gunesi boyadım maviye sonra denizleri yeşile.
Hayat nedir diye sordugumda son kere kendime,
Ne sen vardın icinde ne ben en ailem,
Yalnızca O derinlerde bir yerlerde.
Kayıt Tarihi : 3.3.2008 23:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!