Hayat Bir Perdedir

Ateşten kızgın eve, topraksız zemin açtık.
Havayı kirleterek, suya da mikrop saçtık.

Soframız kurulmadı, sohbete alışmadık.
Kardeşlik unutuldu, sorunu tartışmadık.

Usta çırak adabı, şamar oğlanı oldu! ..
Zarafet ki bellekte, bir çiçek gibi soldu.

Huzur evleri açtık; davamız mânâsızdı...
Ana okulu açtık; evimiz anasızdı...

İdrakinde olmalı, köyler, ilçeler, iller;
Kütüphane kültürü, almalı hep nesiller...

Düşüncesiz kavramsız, olmamalı dünyalar;
Bilinçli dünyamıza, inşadır bu hülyalar...

İmanı olanın ki, her an imkanı olur.
Perdenin ötesinde, Firdevs mekanı olur...