Hayat Bir Oyundur Şiiri - Metin Çeçen

Kıraç köylerde,
Su hayattır.
Hayatı omuzlayan yalın ayak köylü çocukları
Oyun sanırlar ırgatlığı.
Erkenden,
Gün doğmadan başlarlar oyuna.
Eli, kazma kürek tutanlar, “ağır işçi oyunu” oynar
Daha küçükler,
Hayatı dağıtır, sıcağın bağrında nasırlı ellere
Ilımış su, çatlamış dudaklarda ab-ı hayat olur.
İşçi kadınlar,
Poşi derler, bir bezle beline bağlar üç -beş aylık çocukları
Analık orda unutulur
Irgat çocuklarını toprak avutur.
Gün yükseldikçe
Güneşin hükmüne girer ırgatlar
Vakit geçmez olur
Hayatı alın terine çevirirler
Azıklar gölgede,
Ağaç diplerinde bekler…
Akrep, yelkovana takılı kalır
Bir dakika bir saat olur
Tarlanın alt ucundan çavuş bağırır
Mola:
Bir başka zaman akar artık
Yelkovan akrepten kaçar
Bir başka saat çalışır
Zaman akmasın istenir
Sıcağın bağrında üç vazgeçilmez vardır
Biri azık: açlık
Biri ağaç gölgesi: sıcak
Biri de sarma cıgara: efkar
…

Bir hayat oyunudur ırgatlık
Tüm ev ahalisinin oynadığı
Dekoru:
Kıraç tarla, yakan güneş, tütün, pamuk
Oyuncusu:
Ana, baba, üç -beş aylık çocuk.