Hayat Bir Nefestir - Garib Çoban
Yalnızlığın ışığı böyle içeri girer.
Tüm yerlerin olasılıksız özünüz ve varlığınız, ortaya çıkar.
Ruhun derinliklerinden.
Rüzgar aşığının eli, olmayanın yüzünü okşar.
En çok uyguladığınız öğrenme, kalıcı olandır.
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta