Hayat Bir İşkence Şiiri - Basri Turan

Doyamadım genç yaşıma,
Yokluk musallat başıma.
Zehir kattılar aşıma,
Hayat mı bu, bir işkence.

Gülmek nedir bilemedim,
Bir gün mutlu olamadım.
Derde çare bulamadım,
Hayat mı bu, bir işkence.

Kurumaz alnımın teri,
Sızlar tenimin her yeri.
Bu günüm dünümden geri,
Hayat mı bu, bir işkence.

Düzene aklım ermiyor,
Tabip yaramı sarmıyor.
Kimse derdimi sormuyor,
Hayat mı bu, bir işkence.

Fakirim köşe dönmedim,
Avantaya hiç konmadım.
Ballı kaymağa banmadım,
Hayat mı bu, bir işkence.

Hırsız sarmış her köşeyi,
Şerefe açar şişeyi.
Tanımadım ben neşeyi,
Hayat mı bu, bir işkence.

Aklar doludur saçımda,
Kanlar akıyor içimde.
Dertlerim türlü biçimde,
Hayat mı bu, bir işkence.

Borçlu anadan her doğan,
Onmasın bu halkı boğan.
Katığımdır acı soğan,
Hayat mı bu, bir işkence.

Günden güne artar açlar,
Kuru ekmeğe muhtaçlar.
Bulunmaz derde ilaçlar,
Hayat mı bu, bir işkence.

Türkiye’m mutlu mu sence?
Bir azınlık mutlu bence.
Kendini düşünür önce,
Hayat mı bu, bir işkence.

Ağustos 2003