Hayat Bir Film Sahnesi Kare Kare

Ah be kardeşim
Biliyor musun, bazen haykırasım var
Çok yüksek bir yerden ufku aramak gibi,
Çisil çisil yağmur yağsın, sonra yerini rüzgâra bıraksın
Elimi açayım, böğrümü gereyim o ılık rüzgâr,
Gömleğimin yarısı iliklenmemiş düğmelerinden girsin
Hatırlayım sevdiklerimi geçmişimi hatırlıyayım
Çocukluğumdan başlasın ~
Geçtiğim yollar
Gezdiğim kentler
Bilmediğim, ilk kez gördüğüm insanlar
O bilmediğimiz Sevda
Âşık olduğum insan
Arkadaşlığımı paylaştığım insanlar ı
Hatırlıyayım
Sonra biraz daha büyüdüğümü ~
Çocukken, o âşık olduğum dediğim insanı unuttuğumu
Düşmanlarımı yakınımda arayacağımı
O dinlediğim şarkıları
Yeni bir İnsana, âşık olduğumu düşündüğümü
Aşk’ ı biraz daha bildiğimi
Onunla yaşadığımız güzel günleri
Ona yazdığım şiirleri
Sonra ondan ayrıldığımı
Kötü günler geçirdiğimi
Aradan çok zaman geçmeden, onun yeni bir aşk’ a başladığını
Kendime ben bunu mu sevdim, değer miydi dediğimi
Sinirlerim yatışıp, yine kendi kendime
“O kendi yanlışıyla yansın Boş ver” deyip yoluma baktığımı ama
Her şeyin daha güzel, her şeyin yoluna girdiğini
Sonra sonra, allah’a çok şükür dediğim günleri, “Hatırladığımı ve Yüzümde geçmişe bir Tebessüm oluştuğunu isterdim… Bunları Yaşamıştım.
Ne geceler Ne gündüzler
Ne baharlar Ne kışlar görmüştüm
Bunları belki, cennetim dediğim yerde değil de, şimdi, ama yine aynı Son ile “Bir Tebessüm” ile yaşıyorum…