Hayat Bir Dram Şiiri - Yalçın Öner

Yaşamak diye oynanan bu dram,
Asla son bulmayacaktır.
Lâkin insanlar oyuncudur,
Çaresiz, kırılmış ve mahzun..
İğne deldiği yerden kan damlatır,
Niçin fakir ağlayınca, yalnız fakiri ağlatır..

Yazık insan diye geçiniyoruz,
Aldanıp, aldatıyoruz birbirimizi.
Lakin doğar–ölür insan, yaşam kısa,
Çakar şimşek birgün biter ömür,
Irmak gibi taşır Azrail, İnsanları bir güne,
Neyse hakkın bulursun sırat köprüsünü geçişte..

Dünyada ki rollerimiz değişir,
Rahat, zahmet, acı, rahmet
Hak edene verilir.
Etmez para torpil, iltimas, rüşvet;
Rolleri rüşvetle değiştirmeye…

Gerçek olan hep bunlardır, ne çare!
Dünyanın kahrını çekemez bu sine.
Roller burada olsaydı gerçek,
Ne eksilir şu yalancı dünyadan ya Rab?
Gülmek varken, şu acılar olmasa!
Bu yalan dünyadan hiç göçen olmaz...

Yalçın Öner
22/Ocak/1972 Cumartesi
Antakya