Hayat, tutamadığın bir çocuk eli gibi
Koşar senden, uzaklara...
Ne sesin yeter ardından haykırmaya,
Ne nefesin kalır peşinden koşmaya.
Zaman bir nehir, durmaz akar,
Tutmak istersin, kayar parmaklar.
Dün, bir anı olur çoktan silik,
Yarınsa meçhul, serap misali titrek.
Oysa mesele yarış değil onunla,
Bir adım geri dur, bak etrafına:
Gözyaşında saklı tebessüme,
Sessizlikte yankılanan özleme,
Bir çiçeğin uyanışına,
Bir çocuğun gülüşüne,
Bir dostun omzuna yaslan.
Hayat, hız değil; hissetmektir,
Geçip gitmek değil; durup kıymet bilmektir.
Bir bardak çayın buğusunda,
Bir hatır soruşta gizlidir gerçek ömür.
Koşma...
Dur ve dinle…
Çünkü hayat,
Yavaş yürüyenlerin kalbinde filizlenir.
...................................................................
Hayat, elini tutturmayan bir çocuk gibi…
Koşuyor, durmadan, ardına bile bakmadan.
Ne seslenişin duyuluyor rüzgârın içinde,
Ne adımların yetişebiliyor gölgesine.
Tüm çaban, sanki boşuna bir telaş;
Zaman avuçlarından kum gibi kayıyor.
Oysa hayatla yarışmak değil mesele…
Onu hissetmek, kokusunu duymak,
Bir çiçeğin açışına şahit olmak,
Bir dostla göz göze gülümsemek,
Ve en önemlisi;
Her anı, içinden geldiği gibi doya doya yaşamak…
Çünkü hayat, hızla geçip giden bir yolculuk değil sadece,
Aynı zamanda her durağında bir anlam, bir hikâye saklayan bir mucize.
Kaçırdığın her an, bir daha geri gelmeyecek bir öyküdür.
Dur ve dinle…
Hayat, yaşayana kendini fısıldar.
Life is like a child's hand that you can't hold
He runs away from you, away from you...
What is your voice enough to scream then,
What a breath you have left to run after.
Time is a river, it doesn't stop flowing,
You want to hold it, sliding fingers.
Yesterday, there will be a memory, it's already faint,
And tomorrow is faceless, shaky like a mirage.
But it's not about the race with him,
Take a step back, look around:
A smile hidden in tears,
The longing that echoes in the silence,
The awakening of a flower,
The smile of a child,
Lean on a friend's shoulder.
Life is not speed; it is feeling,
It is not to pass by; it is to stop and appreciate.
In the mist of a cup of tea,
A memory is hidden in the question of real life.
Don't run...
Stop and listen…
Because life,
It sprouts in the hearts of those who walk slowly.
...................................................................
Life is like a child who does not clasp his hand…
He runs, without stopping, without even looking back.
What is your call heard in the wind,
How can your steps catch up to your shadow.
All your effort, it's like a futile rush;
Time is slipping out of your hands like sand.
But it's not about competing with life…
To feel it, to smell it,
To witness the opening of a flower,
Smiling eye to eye with a friend,
And most importantly;
To live every moment to the fullest as it comes from within…
Because life is not just a journey that passes quickly,
At the same time, it is a miracle that hides a meaning, a story at every stop.
Every moment you miss is a story that will never come back.
Stop and listen…
Life whispers itself to the living.
Kayıt Tarihi : 22.5.2025 11:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
