Hayat Bir An-ı Lahzadır Şiiri - Cihat Şahin

Kimisi diyor ki; ”üç günlük dünya”.
“Yani şu ömür, yetmiş saattir”.
Kimide diyor ki; ”yalan bir rüya”
Anidir fanidir, sonu firkattir.

Bin yıl yaşayan, doymamış ona,
Şaşırmış gelince, yaşamda sona.
yetermi acaba, yüz sene sana?
O lahza gelince, sonlar mirkattır.

Binsen yatlara, gezsen deryada,
hintte ummanda, amu deryada,
Dünyayı dolaşsan, gezsen bin ada,
Miadın dolunca, türkün feryattır.

Süzülsen göklerde, kuşlar misali,
İnsanlar okusa, sende masalı,
Bir ancık olmasa, gönlün tasalı,
Teskeren gelince, halin berbattır.

Plajlar sahiller, olsa mekânın,
En lüküs oteller, sayılsa hanın,
Kalmasa arzusu, şu arzdan canın,
Meleği görünce, yüzün kaç kattır?

Her ırktan dilberler, eşlerin olsa,
Mutluluk tabiri, manasın bulsa,
Şu cihan bi tamam, yüzüne gülse,
En son bineğin; o tahta attır.

Her çeşit kumaştan, giysen libaslar,
Evinin perdesi, olsa atlaslar,
İmrense özense, sana tüm naslar,
Ecelin gelende, sözün; ”heyhattır”

“Emlak zengini” deseler sana,
“Onundur” deseler, çok hamam han’a.
Yayılsa ün unvan, bütün cihana,
Dönüşün gidişin, mecburi hattır.

“Fizikte kusursuz şu adam” dense,
İnsanlar zatını, çok büyük sansa,
Avamlar havaslar, hayranın olsa,
Sekerat olanda, demin hırkat’tır.

Beyler paşalar, olsa yoldaşın,
Krallar nazırlar, olsa haldaşın,
Nebiler veliler, olsa kardaşın,
Girince mezara, halin haraptır.

Burası fanidir, yönel bekaya!
Her şey zaildir, dön sen likaya!
Misaller gerçektir, sanma hikâye.
Fiziğin bedenin, ahir türaptır.

Biz ondan geldik, döneriz ona,
Elzemdir çalışmak, o malum sona.
Bağlama gönlünü, şu yaşlı hana,
Asırlık ömürün, sanki seraptır.

Upuzun ömür, sığar bir ana,
Bir an-ı lahzaymış, inse ve cana,
Rüyamı serapmı, meçhuldür ama
Hazırlık yok ise, ebed haraptır.