Her yolcu acılar bırakıyor giderken ulaşılmaza
öksüzlüğü kadar zehri de bulaşıyor öpüşünden
Düş kırımın sinsi urunda büyüyor dönüşü olmayan yol
Renksiz savrulmalarda yen içinde kalan kol
kirli kanını yüreğe akıtarak ağrıyor
yalnızlık ayazı geçiyor şairin iyi niyetinden
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;