Hayat-Beste Şiiri - İlyas Altuner

Sökün etmiş yüzüme sarartılar
Solgun gül yaprağından
Annemin yumuşacık elleri
Dökülmüş, saçlarımla toprağa
Bilmiyorum hangi rüzgâr
Beynimi çizgilere savuran
Yüreğimdeki alev
Elimi tutmasından mı güneşin
Yoksa
Lodosun erimesi avuçlarımda

Ufuklara matem düşmüş
Gökyüzünde hezeyan
Bu gece de doğacak mı ay
Nefesimin sıcaklığından mı ki
Yıldızların kayması
Akışından mı gözyaşımın

Hüzmelere selâm durmuş hüzün
Yok olmuş göğsümde hava
Bilmiyorum hangi nehir
Akıp dura gözlerime doğru
Bir soluyuş mu hayat
Tel tel dökülmek mi yoksa
Dertlerin ateşinde
Öksüz hayâlleri tartmak mı çilenin kefesinde
Bilemiyorum